Wymagania edukacyjne na poszczególne oceny z chemii
To jest chemia 1 zakres rozszerzony klasa II.
Propozycje wymagań programowych na poszczególne oceny (IV etap edukacyjny) przygotowane na podstawie treści zawartych w podstawie programowej, programie nauczania oraz w części 1 podręcznika dla liceum ogólnokształcącego i technikum To jest chemia 1. Chemia ogólna i nieorganiczna, zakres rozszerzony
-
Budowa atomu. Układ okresowy pierwiastków chemicznych.
Ocena dopuszczająca:
Uczeń:
-
wymienia nazwy szkła i sprzętu laboratoryjnego
-
zna i stosuje zasady BHP obowiązujące
w pracowni chemicznej -
wymienia nauki zaliczane do nauk przyrodniczych
-
definiuje pojęcia: atom, elektron, proton, neutron, nukleony, elektrony walencyjne
-
oblicza liczbę protonów, elektronów
i neutronów w atomie danego pierwiastka chemicznego na podstawie zapisu -
definiuje pojęcia: masa atomowa, liczba atomowa, liczba masowa, jednostka masy atomowej, masa cząsteczkowa
-
podaje masy atomowe i liczby atomowe pierwiastków chemicznych, korzystając
z układu okresowego -
oblicza masy cząsteczkowe prostych związków chemicznych, np. MgO, CO2
-
definiuje pojęcia dotyczące współczesnego modelu budowy atomu: orbital atomowy, liczby kwantowe (n, l, m, ms), stan energetyczny, stan kwantowy, elektrony sparowane
-
wyjaśnia, co to są izotopy pierwiastków chemicznych na przykładzie atomu wodoru
-
omawia budowę współczesnego modelu atomu
-
definiuje pojęcie pierwiastek chemiczny
-
podaje treść prawa okresowości
-
omawia budowę układu okresowego pierwiastków chemicznych (podział na grupy, okresy i bloki konfiguracyjne)
-
wskazuje w układzie okresowym pierwiastki chemiczne należące do bloku s, p, d oraz f
-
określa podstawowe właściwości pierwiastka chemicznego na podstawie znajomości jego położenia w układzie okresowym
-
wskazuje w układzie okresowym pierwiastki chemiczne zaliczane do niemetali i metali
Ocena dostateczna:
Uczeń:
-
wyjaśnia przeznaczenie podstawowego szkła
i sprzętu laboratoryjnego -
bezpiecznie posługuje się podstawowym sprzętem laboratoryjnym i odczynnikami chemicznymi
-
wyjaśnia, dlaczego chemia należy do nauk przyrodniczych
-
wykonuje proste obliczenia związane z pojęciami: masa atomowa, masa cząsteczkowa, liczba atomowa, liczba masowa, jednostka masy atomowej
-
podaje treść zasady nieoznaczoności Heisenberga, reguły Hunda oraz zakazu Pauliego
-
opisuje typy orbitali atomowych i rysuje ich kształty
-
zapisuje konfiguracje elektronowe atomów pierwiastków chemicznych o liczbie atomowej Z od 1 do 10
-
definiuje pojęcia: promieniotwórczość, okres półtrwania
-
wymienia zastosowania izotopów pierwiastków promieniotwórczych
-
przedstawia ewolucję poglądów na temat budowy materii od starożytności do czasów współczesnych
-
wyjaśnia budowę współczesnego układu okresowego pierwiastków chemicznych, uwzględniając podział na bloki s, p, d oraz f
-
wyjaśnia, co stanowi podstawę budowy współczesnego układu okresowego pierwiastków chemicznych (konfiguracja elektronowa wyznaczająca podział na bloki s, p, d oraz f)
-
wyjaśnia, podając przykłady, jakich informacji na temat pierwiastka chemicznego dostarcza znajomość jego położenia w układzie okresowym
Ocena dobra:
Uczeń:
-
wyjaśnia, czym zajmuje się chemia nieorganiczna i organiczna
-
wyjaśnia, od czego zależy ładunek jądra atomowego i dlaczego atom jest elektrycznie obojętny
-
wykonuje obliczenia związane z pojęciami: masa atomowa, masa cząsteczkowa, liczba atomowa, liczba masowa, jednostka masy atomowej (o większym stopniu trudności)
-
zapisuje konfiguracje elektronowe atomów pierwiastków chemicznych o liczbach atomowych Z od 1 do 36 oraz jonów o podanym ładunku, za pomocą symboli podpowłok elektronowych s, p, d, f (zapis konfiguracji pełny i skrócony) lub schematu klatkowego, korzystając z reguły Hunda i zakazu Pauliego
-
określa stan kwantowy elektronów w atomie za pomocą czterech liczb kwantowych, korzystając z praw mechaniki kwantowej
-
oblicza masę atomową pierwiastka chemicznego o znanym składzie izotopowym
-
oblicza procentową zawartość izotopów w pierwiastku chemicznym
-
wymienia nazwiska uczonych, którzy w największym stopniu przyczynili się do zmiany poglądów na budowę materii
-
wyjaśnia sposób klasyfikacji pierwiastków chemicznych w XIX w.
-
omawia kryterium klasyfikacji pierwiastków chemicznych zastosowane przez Dmitrija I. Mendelejewa
-
analizuje zmienność charakteru chemicznego pierwiastków grup głównych zależnie od ich położenia w układzie okresowym
-
wykazuje zależność między położeniem pierwiastka chemicznego w danej grupie i bloku energetycznym a konfiguracją elektronową powłoki walencyjnej
Ocena bardzo dobra:
Uczeń:
-
wykonuje obliczenia z zastosowaniem pojęć ładunek i masa
-
wyjaśnia, co to są siły jądrowe i jaki mają wpływ na stabilność jądra
-
wyjaśnia, na czym polega dualizm korpuskularno-falowy
-
zapisuje konfiguracje elektronowe atomów pierwiastków chemicznych o liczbach atomowych Z od 1 do 36 oraz jonów wybranych pierwiastków chemicznych, za pomocą liczb kwantowych
-
wyjaśnia, dlaczego zwykle masa atomowa pierwiastka chemicznego nie jest liczbą całkowitą
-
wyznacza masę izotopu promieniotwórczego na podstawie okresu półtrwania
-
analizuje zmiany masy izotopu promieniotwórczego w zależności od czasu
-
porównuje układ okresowy pierwiastków chemicznych opracowany przez Mendelejewa (XIX w.) ze współczesną wersją
-
uzasadnia przynależność pierwiastków chemicznych do poszczególnych bloków energetycznych
-
uzasadnia, dlaczego lantanowce znajdują się w grupie 3. i okresie 6., a aktynowce w grupie 3. i okresie 7.
-
wymienia nazwy systematyczne superciężkich pierwiastków chemicznych o liczbie atomowej większej od 100
-
Wiązania chemiczne
Ocena dopuszczająca:
Uczeń:
-
definiuje pojęcie elektroujemność
-
wymienia nazwy pierwiastków elektrododatnich i elektroujemnych, korzystając z tabeli elektroujemności
-
wymienia przykłady cząsteczek pierwiastków chemicznych (np. O2, H2) i związków chemicznych (np. H2O, HCl)
-
definiuje pojęcia: wiązanie chemiczne, wartościowość, polaryzacja wiązania, dipol
-
wymienia i charakteryzuje rodzaje wiązań chemicznych (jonowe, kowalencyjne, kowalencyjne spolaryzowane)
-
podaje zależność między różnicą elektroujemności w cząsteczce a rodzajem wiązania
-
wymienia przykłady cząsteczek, w których występuje wiązanie jonowe, kowalencyjne i kowalencyjne spolaryzowane
-
definiuje pojęcia: orbital molekularny (cząsteczkowy), wiązanie σ, wiązanie π, wiązanie metaliczne, wiązanie wodorowe, wiązanie koordynacyjne, donor pary elektronowej, akceptor pary elektronowej
-
opisuje budowę wewnętrzną metali
-
definiuje pojęcie hybrydyzacja orbitali atomowych
-
podaje, od czego zależy kształt cząsteczki (rodzaj hybrydyzacji)
Ocena dostateczna:
Uczeń:
-
omawia zmienność elektroujemności pierwiastków chemicznych w układzie okresowym
-
wyjaśnia regułę dubletu elektronowego i oktetu elektronowego
-
przewiduje na podstawie różnicy elektroujemności pierwiastków chemicznych rodzaj wiązania chemicznego
-
wyjaśnia sposób powstawania wiązań kowalencyjnych, kowalencyjnych spolaryzowanych, jonowych i metalicznych
-
wymienia przykłady i określa właściwości substancji, w których występują wiązania metaliczne, wodorowe, kowalencyjne, jonowe
-
wyjaśnia właściwości metali na podstawie znajomości natury wiązania metalicznego
-
wyjaśnia różnicę miedzy orbitalem atomowym a orbitalem cząsteczkowym (molekularnym)
-
wyjaśnia pojęcia: stan podstawowy atomu, stan wzbudzony atomu
-
podaje warunek wystąpienia hybrydyzacji orbitali atomowych
-
przedstawia przykład przestrzennego rozmieszczenia wiązań w cząsteczkach (np. CH4, BF3)
-
definiuje pojęcia: atom centralny, ligand, liczba koordynacyjna
Ocena dobra:
Uczeń:
-
analizuje zmienność elektroujemności i charakteru chemicznego pierwiastków chemicznych w układzie okresowym
-
zapisuje wzory elektronowe (wzory kropkowe) i kreskowe cząsteczek, w których występują wiązania kowalencyjne, jonowe oraz koordynacyjne
-
wyjaśnia, dlaczego wiązanie koordynacyjne nazywane jest też wiązaniem donorowo-akceptorowym
-
wyjaśnia pojęcie energia jonizacji
-
omawia sposób w jaki atomy pierwiastków chemicznych bloku s i p osiągają trwałe konfiguracje elektronowe (tworzenie jonów)
-
charakteryzuje wiązanie metaliczne i wodorowe oraz podaje przykłady ich powstawania
-
zapisuje równania reakcji powstawania jonów i tworzenia wiązania jonowego
-
przedstawia graficznie tworzenie się wiązań typu σ i π
-
określa wpływ wiązania wodorowego na nietypowe właściwości wody
-
wyjaśnia pojęcie siły van der Waalsa
-
porównuje właściwości substancji jonowych, cząsteczkowych, kowalencyjnych, metalicznych oraz substancji o wiązaniach wodorowych opisuje typy hybrydyzacji orbitali atomowych (sp, sp2, sp3)
Ocena bardzo dobra:
Uczeń:
-
wyjaśnia zależność między długością wiązania a jego energią
-
porównuje wiązanie koordynacyjne z wiązaniem kowalencyjnym
-
proponuje wzory elektronowe (wzory kropkowe) i kreskowe dla cząsteczek lub jonów, w których występują wiązania koordynacyjne
-
określa typ wiązań (σ i π) w prostych cząsteczkach (np. CO2, N2)
-
określa rodzaje oddziaływań między atomami a cząsteczkami na podstawie wzoru chemicznego lub informacji o oddziaływaniu
-
analizuje mechanizm przewodzenia prądu elektrycznego przez metale i stopione sole
-
wyjaśnia wpływ rodzaju wiązania na właściwości fizyczne substancji
-
przewiduje typ hybrydyzacji w cząsteczkach (np. CH4, BF3)
-
udowadnia zależność między typem hybrydyzacji a kształtem cząsteczki określa wpływ wolnych par elektronowych na geometrię cząsteczki
-
Systematyka związków nieorganicznych
Ocena dopuszczająca:
Uczeń:
-
definiuje pojęcia zjawisko fizyczne i reakcja chemiczna
-
wymienia przykłady zjawisk fizycznych i reakcji chemicznych znanych z życia codziennego
-
definiuje pojęcia: równanie reakcji chemicznej, substraty, produkty, reakcja syntezy, reakcja analizy, reakcja wymiany
-
zapisuje równania prostych reakcji chemicznych (reakcji syntezy, analizy i wymiany)
-
podaje treść prawa zachowania masy i prawa stałości składu związku chemicznego
-
interpretuje równania reakcji chemicznych w aspekcie jakościowym i ilościowym
-
definiuje pojęcia tlenki i nadtlenki
-
zapisuje wzory i nazwy systematyczne wybranych tlenków metali i niemetali
-
zapisuje równanie reakcji otrzymywania tlenków co najmniej jednym sposobem
-
ustala doświadczalnie charakter chemiczny danego tlenku
-
definiuje pojęcia: tlenki kwasowe, tlenki zasadowe, tlenki obojętne
-
definiuje pojęcia wodorotlenki i zasady
-
zapisuje wzory i nazwy systematyczne wybranych wodorotlenków
-
wyjaśnia różnicę między zasadą a wodorotlenkiem
-
zapisuje równanie reakcji otrzymywania wybranej zasady
-
definiuje pojęcia: amfoteryczność, tlenki amfoteryczne, wodorotlenki amfoteryczne
-
zapisuje wzory i nazwy wybranych tlenków i wodorotlenków amfoterycznych
-
definiuje pojęcia: kwasy, moc kwasu
-
wymienia sposoby klasyfikacji kwasów (ze względu na ich skład, moc i właściwości utleniające)
-
zapisuje wzory i nazwy systematyczne kwasów
-
zapisuje równania reakcji otrzymywania kwasów
-
definiuje pojęcie sole
-
wymienia rodzaje soli
-
zapisuje wzory i nazwy systematyczne prostych soli
-
przeprowadza doświadczenie chemiczne mające na celu otrzymanie wybranej soli w reakcji zobojętniania oraz zapisuje odpowiednie równanie reakcji chemicznej
-
wymienia przykłady soli występujących w przyrodzie, określa ich właściwości i zastosowania
-
definiuje pojęcia: wodorki, azotki, węgliki
Ocena dostateczna:
Uczeń:
-
wymienia różnice między zjawiskiem fizycznym a reakcją chemiczną
-
przeprowadza doświadczenie chemiczne mające na celu otrzymanie prostego związku chemicznego (np. FeS), zapisuje równanie przeprowadzonej reakcji chemicznej, określa jej typ oraz wskazuje substraty i produkty
-
zapisuje wzory i nazwy systematyczne tlenków
-
zapisuje równianie reakcji otrzymywania tlenków pierwiastków chemicznych o liczbie atomowej Z od 1 do 30
-
opisuje budowę tlenków
-
dokonuje podziału tlenków na kwasowe, zasadowe, obojętne i amfoteryczne
-
zapisuje równania reakcji chemicznych tlenków kwasowych i zasadowych z wodą
-
wymienia przykłady zastosowania tlenków
-
zapisuje wzory i nazwy systematyczne wodorotlenków
-
opisuje budowę wodorotlenków
-
zapisuje równania reakcji otrzymywania zasad
-
wyjaśnia pojęcia: amfoteryczność, tlenki amfoteryczne, wodorotlenki amfoteryczne
-
zapisuje równania reakcji chemicznych wybranych tlenków i wodorotlenków z kwasami i zasadami
-
wymienia przykłady zastosowania wodorotlenków
-
wymienia przykłady tlenków kwasowych, zasadowych, obojętnych i amfoterycznych
-
opisuje budowę kwasów
-
dokonuje podziału podanych kwasów na tlenowe i beztlenowe
-
wymienia metody otrzymywania kwasów i zapisuje odpowiednie równania reakcji chemicznych
-
wymienia przykłady zastosowania kwasów
-
opisuje budowę soli
-
zapisuje wzory i nazwy systematyczne soli
-
wyjaśnia pojęcia wodorosole i hydroksosole
-
zapisuje równania reakcji otrzymywania wybranej soli trzema sposobami
-
odszukuje informacje na temat występowania soli w przyrodzie wymienia zastosowania soli w przemyśle i życiu codziennym
Ocena dobra:
Uczeń:
-
wskazuje zjawiska fizyczne i reakcje chemiczne wśród podanych przemian
-
określa typ reakcji chemicznej na podstawie jej przebiegu
-
stosuje prawo zachowania masy i prawo stałości składu związku chemicznego
-
podaje przykłady nadtlenków i ich wzory sumaryczne
-
wymienia kryteria podziału tlenków i na tej podstawie dokonuje ich klasyfikacji
-
dokonuje podziału tlenków na kwasowe, zasadowe, obojętne i amfoteryczne oraz zapisuje odpowiednie równania reakcji chemicznych z kwasami i zasadami
-
wskazuje w układzie okresowym pierwiastki chemiczne, które mogą tworzyć tlenki i wodorotlenki amfoteryczne
-
projektuje doświadczenie chemiczne Badanie zachowania tlenku glinu wobec zasady i kwasu oraz zapisuje odpowiednie równania reakcji chemicznych, w postaci cząsteczkowej i jonowej
-
wymienia metody otrzymywania tlenków, wodorotlenków i kwasów oraz zapisuje odpowiednie równania reakcji chemicznych
-
projektuje doświadczenie Reakcja tlenku fosforu(V) z wodą i zapisuje odpowiednie równanie reakcji chemicznejomawia typowe właściwości chemiczne kwasów (zachowanie wobec metali, tlenków metali, wodorotlenków i soli kwasów o mniejszej mocy) oraz zapisuje odpowiednie równania reakcji chemicznych
-
podaje nazwy kwasów nieorganicznych na podstawie ich wzorów chemicznych
-
zapisuje równania reakcji chemicznych ilustrujące utleniające właściwości wybranych kwasów
-
wymienia metody otrzymywania soli
-
zapisuje równania reakcji otrzymywania wybranej soli co najmniej pięcioma sposobami
-
podaje nazwy i zapisuje wzory sumaryczne wybranych wodorosoli i hydroksosoli
-
odszukuje informacje na temat występowania w przyrodzie tlenków i wodorotlenków, podaje ich wzory i nazwy systematyczne oraz zastosowania
-
opisuje budowę, właściwości oraz zastosowania wodorków, węglików i azotków
Ocena bardzo dobra:
Uczeń:
-
projektuje doświadczenie chemiczne Badanie charakteru chemicznego tlenków metali i niemetali oraz zapisuje odpowiednie równania reakcji chemicznych
-
projektuje doświadczenie chemiczne Badanie działania zasady i kwasu na tlenki oraz zapisuje odpowiednie równania reakcji chemicznych
-
przewiduje charakter chemiczny tlenków wybranych pierwiastków i zapisuje odpowiednie równania reakcji chemicznych
-
określa charakter chemiczny tlenków pierwiastków chemicznych o liczbie atomowej Z od 1 do 30 na podstawie ich zachowania wobec wody, kwasu i zasady; zapisuje odpowiednie równania reakcji chemicznych
-
określa różnice w budowie cząsteczek tlenków i nadtlenków
-
projektuje doświadczenie chemiczne Otrzymywanie wodorotlenku żelaza(III) oraz zapisuje odpowiednie równanie reakcji chemicznej
-
projektuje i przeprowadza doświadczenia chemiczne, w których wyniku można otrzymać różnymi metodami wodorotlenki trudno rozpuszczalne w wodzie; zapisuje odpowiednie równanania reakcji chemicznych
-
przewiduje wzór oraz charakter chemiczny tlenku, znając produkty reakcji chemicznej tego tlenku z wodorotlenkiem sodu i kwasem chlorowodorowym
-
analizuje właściwości pierwiastków chemicznych pod względem możliwości tworzenia tlenków i wodorotlenków amfoterycznych
-
projektuje doświadczenie chemiczne Porównanie aktywności chemicznej metali oraz zapisuje odpowiednie równania reakcji chemicznych
-
określa różnice w budowie cząsteczek soli obojętnych, hydroksosoli i wodorosoli oraz podaje przykłady tych związków chemicznych
-
określa różnice w budowie cząsteczek soli obojętnych, prostych, podwójnych i uwodnionych
-
projektuje doświadczenie chemiczne Ogrzewanie siarczanu(VI) miedzi(II)woda(1/5) oraz zapisuje odpowiednie równanie reakcji chemicznej
-
ustala nazwy różnych soli na podstawie ich wzorów chemicznych
-
ustala wzory soli na podstawie ich nazw
-
proponuje metody, którymi można otrzymać wybraną sól i zapisuje odpowiednie równania reakcji chemicznych
-
ocenia, które z poznanych związków chemicznych mają istotne znaczenie w przemyśle i gospodarce
-
określa typ wiązania chemicznego występującego w azotkach
-
zapisuje równania reakcji chemicznych, w których wodorki, węgliki i azotki występują jako substraty
-
Stechiometria
Ocena dopuszczająca:
Uczeń:
-
definiuje pojęcia mol i masa molowa
-
wykonuje bardzo proste obliczenia związane z pojęciami mol i masa molowa
-
podaje treść prawa Avogadra wykonuje proste obliczenia stechiometryczne związane z pojęciem masy molowej
(z zachowaniem stechiometrycznych ilości substratów i produktów reakcji chemicznej)
Ocena dostateczna:
Uczeń:
-
wyjaśnia pojęcie objętość molowa gazów
-
wykonuje proste obliczenia związane z pojęciami: mol, masa molowa, objętość molowa gazów w warunkach normalnych
-
interpretuje równania reakcji chemicznych na sposób cząsteczkowy, molowy, ilościowo w masach molowych, ilościowo w objętościach molowych (gazy) oraz ilościowo w liczbach cząsteczek
-
wyjaśnia, na czym polegają obliczenia stechiometryczne
-
wykonuje proste obliczenia stechiometryczne związane z masą molową oraz objętością molową substratów i produktów reakcji chemicznej
Ocena dobra:
Uczeń:
-
wyjaśnia pojęcia liczba Avogadra i stała Avogadra
-
wykonuje obliczenia związane z pojęciami: mol, masa molowa, objętość molowa gazów, liczba Avogadra (o większym stopniu trudności)
-
wyjaśnia pojęcie wydajność reakcji chemicznej
-
oblicza skład procentowy związków chemicznych
-
wyjaśnia różnicę między wzorem elementarnym (empirycznym) a wzorem rzeczywistym związku chemicznego
-
rozwiązuje proste zadania związane z ustaleniem wzorów elementarnych i rzeczywistych związków chemicznych
Ocena bardzo dobra:
Uczeń:
-
porównuje gęstości różnych gazów na podstawie znajomości ich mas molowych
-
wykonuje obliczenia stechiometryczne dotyczące mas molowych, objętości molowych, liczby cząsteczek oraz niestechiometrycznych ilości substratów i produktów (o znacznym stopniu trudności)
-
wykonuje obliczenia związane z wydajnością reakcji chemicznych
-
wykonuje obliczenia umożliwiające określenie wzorów elementarnych i rzeczywistych związków chemicznych (o znacznym stopniu trudności)
-
Reakcje utleniania-redukcji. Elektrochemia
Ocena dopuszczająca:
Uczeń:
-
definiuje pojęcie stopień utlenienia pierwiastka chemicznego
-
wymienia reguły obliczania stopni utlenienia pierwiastków w związkach chemicznych
-
określa stopnie utlenienia pierwiastków w cząsteczkach prostych związków chemicznych
-
definiuje pojęcia: reakcja utleniania-redukcji (redoks), utleniacz, reduktor, utlenianie, redukcja
-
zapisuje proste schematy bilansu elektronowego
-
wskazuje w prostych reakcjach redoks utleniacz, reduktor, proces utleniania i proces redukcji
-
wymienia najważniejsze reduktory stosowane w przemyśle
Ocena dostateczna:
Uczeń:
-
oblicza zgodnie z regułami stopnie utlenienia pierwiastków w cząsteczkach związków nieorganicznych, organicznych oraz jonowych
-
wymienia przykłady reakcji redoks oraz wskazuje w nich utleniacz, reduktor, proces utleniania i proces redukcji
-
dobiera współczynniki stechiometryczne metodą bilansu elektronowego w prostych równaniach reakcji redoks
-
wyjaśnia, na czym polega otrzymywanie metali z rud z zastosowaniem reakcji redoks
-
wyjaśnia pojęcia szereg aktywności metali i reakcja dysproporcjonowania
Ocena dobra:
Uczeń:
-
przewiduje typowe stopnie utlenienia pierwiastków chemicznych na podstawie konfiguracji elektronowej ich atomów
-
analizuje równania reakcji chemicznych i określa, które z nich są reakcjami redoks
-
projektuje doświadczenie chemiczne Reakcja magnezu z chlorkiem żelaza(III) oraz zapisuje odpowiednie równanie reakcji chemicznej i podaje jego interpretację elektronową
-
dobiera współczynniki stechiometryczne metodą bilansu elektronowego w równaniach reakcji redoks, w tym w reakcjach dysproporcjonowania
-
określa, które pierwiastki chemiczne w stanie wolnym lub w związkach chemicznych mogą być utleniaczami, a które reduktorami
-
wymienia zastosowania reakcji redoks w przemyśle i w procesach biochemicznych
Ocena bardzo dobra:
Uczeń:
-
określa stopnie utlenienia pierwiastków chemicznych w cząsteczkach i jonach złożonych
-
projektuje doświadczenie chemiczne Reakcja miedzi z azotanem(V) srebra(I)
-
projektuje doświadczenie chemiczne Reakcja miedzi ze stężonym roztworem kwasu azotowego(V)
-
zapisuje równania reakcji miedzi z azotanem(V) srebra(I) oraz stężonym roztworem kwasu azotowego(V) i metodą bilansu elektronowego dobiera współczynniki stechiometryczne w obydwu reakcjach chemicznych
-
analizuje szereg aktywności metali i przewiduje przebieg reakcji chemicznych różnych metali z wodą, kwasami i solami
-
Roztwory
Ocena dopuszczająca:
Uczeń:
-
definiuje pojęcia: roztwór, mieszanina jednorodna, mieszanina niejednorodna, rozpuszczalnik, substancja rozpuszczana, roztwór właściwy, zawiesina, roztwór nasycony, roztwór nienasycony, roztwór przesycony, rozpuszczanie, rozpuszczalność, krystalizacja
-
wymienia metody rozdzielania na składniki mieszanin niejednorodnych i jednorodnych
-
sporządza wodne roztwory substancji
-
wymienia czynniki przyspieszające rozpuszczanie substancji w wodzie
-
wymienia przykłady roztworów znanych z życia codziennego
-
definiuje pojęcia: koloid (zol), żel, koagulacja, peptyzacja, denaturacja
-
wymienia różnice we właściwościach roztworów właściwych, koloidów i zawiesin
-
odczytuje informacje z wykresu rozpuszczalności na temat wybranej substancji
-
definiuje pojęcia stężenie procentowe i stężenie molowe
-
wykonuje proste obliczenia związane z pojęciami stężenie procentowe i stężenie molowe
Ocena dostateczna:
Uczeń:
-
wyjaśnia pojęcia: koloid (zol), żel, koagulacja, peptyzacja, denaturacja, koloid liofobowy, koloid liofilowy, efekt Tyndalla
-
wymienia przykłady roztworów o różnym stanie skupienia rozpuszczalnika i substancji rozpuszczanej
-
omawia sposoby rozdzielania roztworów właściwych (substancji stałych w cieczach, cieczy w cieczach) na składniki
-
wymienia zastosowania koloidów
-
wyjaśnia mechanizm rozpuszczania substancji w wodzie
-
wyjaśnia różnice między rozpuszczaniem a roztwarzaniem
-
wyjaśnia różnicę między rozpuszczalnością a szybkością rozpuszczania substancji
-
sprawdza doświadczalnie wpływ różnych czynników na szybkość rozpuszczania substancji
-
odczytuje informacje z wykresów rozpuszczalności na temat różnych substancji
-
wyjaśnia mechanizm procesu krystalizacji
-
projektuje doświadczenie chemiczne mające na celu wyhodowanie kryształów wybranej substancji
-
wykonuje obliczenia związane z pojęciami stężenie procentowe i stężenie molowe
Ocena dobra:
Uczeń:
-
projektuje doświadczenie chemiczne Rozpuszczanie różnych substancji w wodzie oraz dokonuje podziału roztworów, ze względu na rozmiary cząstek substancji rozpuszczonej, na roztwory właściwe, zawiesiny i koloidy
-
projektuje doświadczenie chemiczne pozwalające rozdzielić mieszaninę niejednorodną (substancji stałych w cieczach) na składniki
-
projektuje doświadczenie chemiczne Badanie wpływu temperatury na rozpuszczalność gazów w wodzie oraz formułuje wniosek
-
analizuje wykresy rozpuszczalności różnych substancji
-
wyjaśnia, w jaki sposób można otrzymać układy koloidalne (kondensacja, dyspersja)
-
projektuje doświadczenie chemiczne Koagulacja białka oraz określa właściwości roztworu białka jaja
-
sporządza roztwór nasycony i nienasycony wybranej substancji w określonej temperaturze, korzystając z wykresu rozpuszczalności tej substancji
-
wymienia zasady postępowania podczas sporządzania roztworów o określonym stężeniu procentowym lub molowym
-
wykonuje obliczenia związane z pojęciami stężenie procentowe i stężenie molowe, z uwzględnieniem gęstości roztworu
Ocena bardzo dobra:
Uczeń:
-
projektuje doświadczenie chemiczne Badanie rozpuszczalności chlorku sodu w wodzie i benzynie oraz określa, od czego zależy rozpuszczalność substancji
-
wymienia przykłady substancji tworzących układy koloidalne przez kondensację lub dyspersję
-
projektuje i przeprowadza doświadczenie chemiczne Obserwacja wiązki światła przechodzącej przez roztwór właściwy i zol oraz formułuje wniose
-
kwymienia sposoby otrzymywania roztworów nasyconych z roztworów nienasyconych i odwrotnie, korzystając z wykresów rozpuszczalności substancji
-
wykonuje odpowiednie obliczenia chemiczne, a następnie sporządza roztwory o określonym stężeniu procentowym i molowym, zachowując poprawną kolejność wykonywanych czynności
-
oblicza stężenie procentowe lub molowe roztworu otrzymanego przez zmieszanie dwóch roztworów o różnych stężeniach
-
wykonuje obliczenia dotyczące przeliczania stężeń procentowych i molowych roztworów
-
Kinetyka chemiczna
Ocena dopuszczająca:
Uczeń:
-
definiuje pojęcia: układ, otoczenie, układ otwarty, układ zamknięty, układ izolowany, energia wewnętrzna układu, efekt cieplny reakcji, reakcja egzotermiczna, reakcja endotermiczna, proces endoenergetyczny, proces egzoenergetyczny
-
definiuje pojęcia: szybkość reakcji chemicznej, energia aktywacji, kataliza, katalizator
-
wymienia rodzaje katalizy
-
wymienia czynniki wpływające na szybkość reakcji chemicznej
Ocena dostateczna:
Uczeń:
-
wyjaśnia pojęcia: układ, otoczenie, układ otwarty, układ zamknięty, układ izolowany, energia wewnętrzna układu, efekt cieplny reakcji, reakcja egzotermiczna, reakcja endotermiczna, proces egzoenergetyczny, proces endoenergetyczny, praca, ciepło, energia całkowita układu
-
wyjaśnia pojęcia: teoria zderzeń aktywnych, kompleks aktywny, równanie kinetyczne reakcji chemicznej
-
omawia wpływ różnych czynników na szybkość reakcji chemicznej
Ocena dobra:
Uczeń:
-
przeprowadza reakcje będące przykładami procesów egzoenergetycznych i endoenergetycznych oraz wyjaśnia istotę zachodzących procesów
-
projektuje doświadczenie chemiczne Rozpuszczanie azotanu(V) amonu w wodzie
-
projektuje doświadczenie chemiczne Reakcja wodorowęglanu sodu z kwasem etanowym
-
projektuje doświadczenie chemiczne Rozpuszczanie wodorotlenku sodu w wodzie
-
projektuje doświadczenie chemiczne Reakcja magnezu z kwasem chlorowodorowym
-
projektuje doświadczenie chemiczne Reakcja cynku z kwasem siarkowym(VI)
-
wyjaśnia pojęcia szybkość reakcji chemicznej i energia aktywacji
-
zapisuje równania kinetyczne reakcji chemicznych
-
udowadnia wpływ temperatury, stężenia substratu, rozdrobnienia substancji i katalizatora na szybkość wybranych reakcji chemicznych, przeprowadzając odpowiednie doświadczenia chemiczne
-
projektuje doświadczenie chemiczne Wpływ stężenia substratu na szybkość reakcji chemicznej i formułuje wniosek
-
projektuje doświadczenie chemiczne Wpływ temperatury na szybkość reakcji chemicznej, zapisuje odpowiednie równanie reakcji chemicznej i formułuje wniosek
-
projektuje doświadczenie chemiczne Rozdrobnienie substratów a szybkość reakcji chemicznej i formułuje wniosek
-
projektuje doświadczenie chemiczne Katalityczna synteza jodku magnezu i formułuje wniosek
-
projektuje doświadczenie chemiczne Katalityczny rozkład nadtlenku wodoru, zapisuje odpowiednie równanie reakcji chemicznej i formułuje wniosek
-
podaje treść reguły van’t Hoffa
-
wykonuje proste obliczenia chemiczne z zastosowaniem reguły van’t Hoffa
-
określa zmianę energii reakcji chemicznej przez kompleks aktywny
-
porównuje rodzaje katalizy i podaje ich zastosowania
-
wyjaśnia, co to są inhibitory oraz podaje ich przykłady
-
wyjaśnia różnicę między katalizatorem a inhibitorem
-
rysuje wykres zmian stężenia substratów i produktów oraz szybkości reakcji chemicznej w funkcji czasu
Ocena bardzo dobra:
Uczeń:
-
udowadnia, że reakcje egzoenergetyczne należą do procesów samorzutnych, a reakcje endoenergetyczne do procesów wymuszonych
-
wyjaśnia pojęcie entalpia układu
-
kwalifikuje podane przykłady reakcji chemicznych do reakcji egzoenergetycznych (ΔH < 0) lub endoenergetycznych (ΔH > 0) na podstawie różnicy entalpii substratów i produktów
-
wykonuje obliczenia chemiczne z zastosowaniem pojęć: szybkość reakcji chemicznej, równanie kinetyczne, reguła van’t Hoffa
-
udowadnia zależność między rodzajem reakcji chemicznej a zasobem energii wewnętrznej substratów i produktów
-
wyjaśnia różnice między katalizą homogeniczną, katalizą heterogeniczną i autokatalizą oraz podaje zastosowania tych procesów
-
Reakcje w wodnych roztworach elektrolitów
Ocena dopuszczająca:
Uczeń:
-
wyjaśnia pojęcia elektrolity i nieelektrolity
-
omawia założenia teorii dysocjacji elektrolitycznej (jonowej) Arrheniusa w odniesieniu do kwasów, zasad i soli
-
definiuje pojęcia: reakcja odwracalna, reakcja nieodwracalna, stan równowagi chemicznej, stała dysocjacji elektrolitycznej, hydroliza soli
-
podaje treść prawa działania mas
-
podaje treść reguły przekory Le Chateliera-Brauna
-
zapisuje proste równania dysocjacji jonowej elektrolitów i podaje nazwy powstających jonów
-
definiuje pojęcie stopnień dysocjacji elektrolitycznej
-
wymienia przykłady elektrolitów mocnych i słabych
-
wyjaśnia, na czym polega reakcja zobojętniania i zapisuje odpowiednie równanie reakcji chemicznej w postaci cząsteczkowej
-
wskazuje w tabeli rozpuszczalności soli i wodorotlenków w wodzie związki chemiczne trudno rozpuszczalne
-
zapisuje proste równania reakcji strącania osadów w postaci cząsteczkowej
-
wyjaśnia pojęcie odczyn roztworu
-
wymienia podstawowe wskaźniki kwasowo-zasadowe (pH) i omawia ich zastosowania
-
wyjaśnia, co to jest skala pH i w jaki sposób można z niej korzystać
Ocena dostateczna:
Uczeń:
-
wyjaśnia kryterium podziału substancji na elektrolity i nieelektrolity
-
wyjaśnia rolę cząsteczek wody jako dipoli w procesie dysocjacji elektrolitycznej
-
podaje założenia teorii Brønsteda-Lowry’ego w odniesieniu do kwasów i zasad
-
podaje założenia teorii Lewisa w odniesieniu do kwasów i zasad
-
zapisuje równania reakcji dysocjacji jonowej kwasów, zasad i soli, bez uwzględniania dysocjacji wielostopniowej
-
wyjaśnia kryterium podziału elektrolitów na mocne i słabe
-
porównuje moc elektrolitów na podstawie wartości ich stałych dysocjacji
-
wymienia przykłady reakcji odwracalnych i nieodwracalnych
-
zapisuje wzór matematyczny przedstawiający treść prawa działania mas
-
wyjaśnia regułę przekory
-
wymienia czynniki wpływające na stan równowagi chemicznej
-
zapisuje wzory matematyczne na obliczanie stopnia dysocjacji elektrolitycznej i stałej dysocjacji elektrolitycznej
-
wymienia czynniki wpływające na wartość stałej dysocjacji elektrolitycznej i stopnia dysocjacji elektrolitycznej
-
zapisuje równania reakcji zobojętniania w postaci cząsteczkowej i jonowej
-
analizuje tabelę rozpuszczalności soli i wodorotlenków w wodzie pod kątem możliwości przeprowadzenia reakcji strącania osadów
-
zapisuje równania reakcji strącania osadów w postaci cząsteczkowej i jonowej
-
wyznacza pH roztworów z użyciem wskaźników kwasowo-zasadowych oraz określa ich odczyn
Ocena dobra:
Uczeń:
-
projektuje i przeprowadza doświadczenie chemiczne Badanie zjawiska przewodzenia prądu elektrycznego i zmiany barwy wskaźników kwasowo-zasadowych w wodnych roztworach różnych związków chemicznych oraz dokonuje podziału substancji na elektrolity i nieelektrolity
-
wyjaśnia założenia teorii Brønsteda–Lowry’ego w odniesieniu do kwasów i zasad oraz wymienia przykłady kwasów i zasad według znanych teorii
-
stosuje prawo działania mas na konkretnym przykładzie reakcji odwracalnej, np. dysocjacji słabych elektrolitów
-
zapisuje równania reakcji dysocjacji jonowej kwasów, zasad i soli, uwzględniając dysocjację stopniową niektórych kwasów i zasad
-
wykonuje obliczenia chemiczne z zastosowaniem pojęcia stopień dysocjacji
-
stosuje regułę przekory w konkretnych reakcjach chemicznych
-
porównuje przewodnictwo elektryczne roztworów różnych kwasów o takich samych stężeniach i interpretuje wyniki doświadczeń chemicznych
-
projektuje i przeprowadza doświadczenie chemiczne mające na celu zbadanie przewodnictwa roztworów kwasu octowego o różnych stężeniach oraz interpretuje wyniki doświadczenia chemicznego
-
projektuje doświadczenie chemiczne Reakcje zobojętniania zasad kwasami
-
zapisuje równania reakcji zobojętniania w postaci cząsteczkowej, jonowej i skróconego zapisu jonowego
-
bada odczyn wodnych roztworów soli i interpretuje wyniki doświadczeń chemicznych
-
przewiduje na podstawie wzorów soli, które z nich ulegają reakcji hydrolizy oraz określa rodzaj reakcji hydrolizy
-
zapisuje równania reakcji hydrolizy soli w postaci cząsteczkowej i jonowej
Ocena bardzo dobra:
Uczeń:
-
omawia na dowolnych przykładach kwasów i zasad różnice w interpretacji dysocjacji elektrolitycznej według teorii Arrheniusa, Brønsteda-Lowry’ego i Lewisa
-
stosuje prawo działania mas w różnych reakcjach odwracalnych
-
przewiduje warunki przebiegu konkretnych reakcji chemicznych w celu zwiększenia ich wydajności
-
wyjaśnia mechanizm procesu dysocjacji jonowej, z uwzględnieniem roli wody w tym procesie
-
zapisuje równania reakcji dysocjacji jonowej kwasów, zasad i soli, z uwzględnieniem dysocjacji wielostopniowej
-
wyjaśnia przyczynę kwasowego odczynu roztworów kwasów oraz zasadowego odczynu roztworów wodorotlenków; zapisuje odpowiednie równania reakcji chemicznych
-
zapisuje równania dysocjacji jonowej, używając wzorów ogólnych kwasów, zasad i soli
-
analizuje zależność stopnia dysocjacji od rodzaju elektrolitu i stężenia roztworu
-
wykonuje obliczenia chemiczne korzystając z definicji stopnia dysocjacji
-
omawia istotę reakcji zobojętniania i strącania osadów oraz podaje zastosowania tych reakcji chemicznych
-
projektuje doświadczenie chemiczne Otrzymywanie osadów trudno rozpuszczalnych wodorotlenków
-
projektuje doświadczenie chemiczne Strącanie osadu trudno rozpuszczalnej soli
-
zapisuje równania reakcji strącania osadów w postaci cząsteczkowej, jonowej i skróconego zapisu jonowego
-
wyjaśnia zależność między pH a iloczynem jonowym wody
-
posługuje się pojęciem pH w odniesieniu do odczynu roztworu i stężenia jonów H+ i OH
-
wyjaśnia, na czym polega reakcja hydrolizy soli
-
przewiduje odczyn wodnych roztworów soli, zapisuje równania reakcji hydrolizy w postaci cząsteczkowej i jonowej oraz określa rodzaj reakcji hydrolizy
-
projektuje doświadczenie chemiczne Badanie odczynu wodnych roztworów soli; zapisuje równania reakcji hydrolizy w postaci cząsteczkowej i jonowej oraz określa rodzaj reakcji hydrolizy
-
przewiduje odczyn roztworu po reakcji chemicznej substancji zmieszanych w ilościach stechiometrycznych i niestechiometrycznych
-
Charakterystyka pierwiastków i związków chemicznych
Ocena dopuszczająca:
Uczeń:
-
wymienia najważniejsze właściwości atomu sodu na podstawie znajomości jego położenia w układzie okresowym pierwiastków chemicznych
-
wymienia właściwości fizyczne i chemiczne sodu
-
zapisuje wzory najważniejszych związków sodu (NaOH, NaCl)
-
wymienia najważniejsze właściwości atomu wapnia na podstawie znajomości jego położenia w układzie okresowym pierwiastków chemicznych
-
wymienia najważniejsze właściwości atomu glinu na podstawie znajomości jego położenia w układzie okresowym pierwiastków chemicznych
-
wymienia właściwości fizyczne i chemiczne glinu
-
wyjaśnia, na czym polega pasywacja glinu i wymienia zastosowania tego procesu
-
wyjaśnia, na czym polega amfoteryczność wodorotlenku glinu
-
wymienia najważniejsze właściwości atomu krzemu na podstawie znajomości jego położenia w układzie okresowym pierwiastków chemicznych
-
wymienia zastosowania krzemu wiedząc, że jest on półprzewodnikiem
-
zapisuje wzór i nazwę systematyczną związku krzemu, który jest głównym składnikiem piasku
-
wymienia najważniejsze składniki powietrza i wyjaśnia, czym jest powietrze
-
wymienia najważniejsze właściwości atomu tlenu na podstawie znajomości jego położenia w układzie okresowym pierwiastków chemicznych
-
zapisuje równania reakcji spalania węgla, siarki i magnezu w tlenie
-
wymienia właściwości fizyczne i chemiczne oraz zastosowania tlenu
-
wyjaśnia, na czym polega proces fotosyntezy i jaką rolę odgrywa w przyrodzie
-
wymienia najważniejsze właściwości atomu azotu na podstawie znajomości jego położenia w układzie okresowym pierwiastków chemicznych
-
wymienia właściwości fizyczne i chemiczne azotu
-
zapisuje wzory najważniejszych związków azotu (kwasu azotowego(V), azotanów(V)) i wymienia ich zastosowania
-
wymienia najważniejsze właściwości atomu siarki na podstawie znajomości jego położenia w układzie okresowym pierwiastków chemicznych
-
wymienia właściwości fizyczne i chemiczne siarki
-
zapisuje wzory najważniejszych związków siarki (tlenku siarki(IV), tlenku siarki(VI), kwasu siarkowego(VI) i siarczanów(VI))
-
wymienia najważniejsze właściwości atomu chloru na podstawie znajomości jego położenia w układzie okresowym pierwiastków chemicznych
-
zapisuje wzory najważniejszych związków chloru (kwasu chlorowodorowego i chlorków)
-
określa, jak zmienia się moc kwasów beztlenowych fluorowców wraz ze zwiększaniem się masy atomów fluorowców
-
podaje kryterium przynależności pierwiastków chemicznych do bloków s, p, d oraz f
-
wymienia nazwy i symbole chemiczne pierwiastków bloku s
-
wymienia właściwości fizyczne, chemiczne oraz zastosowania wodoru i helu
-
podaje wybrany sposób otrzymywania wodoru i zapisuje odpowiednie równanie reakcji chemicznej
-
zapisuje wzór tlenku i wodorotlenku dowolnego pierwiastka chemicznego należącego do bloku s
-
wymienia nazwy i symbole chemiczne pierwiastków chemicznych bloku p
-
wymienia właściwości fizyczne i chemiczne borowców oraz wzory tlenków borowców i ich charakter chemiczny
-
wymienia właściwości fizyczne i chemiczne węglowców oraz wzory tlenków węglowców
i ich charakter chemiczny -
wymienia właściwości fizyczne i chemiczne azotowców oraz przykładowe wzory tlenków, kwasów i soli azotowców
-
wymienia właściwości fizyczne i chemiczne tlenowców oraz przykładowe wzory związków tlenowców (tlenków, nadtlenków, siarczków i wodorków)
-
wymienia właściwości fizyczne i chemiczne fluorowców oraz przykładowe wzory związków fluorowców
-
podaje, jak zmienia się aktywność chemiczna fluorowców wraz ze zwiększaniem się liczby atomowej
-
wymienia właściwości fizyczne i chemiczne helowców oraz omawia ich aktywność chemiczną
-
omawia zmienność aktywności chemicznej i charakteru chemicznego pierwiastków chemicznych bloku p
-
wskazuje w układzie okresowym pierwiastki chemiczne bloku d
-
zapisuje konfigurację elektronową atomów manganu i żelaza
-
zapisuje konfigurację elektronową atomów miedzi i chromu, uwzględniając promocję elektronu
-
zapisuje wzory i nazwy systematyczne związków chemicznych, które tworzy chrom
-
podaje, od czego zależy charakter chemiczny związków chromu
-
zapisuje wzory i nazwy systematyczne związków chemicznych, które tworzy mangan
-
podaje, od czego zależy charakter chemiczny związków manganu
-
omawia aktywność chemiczną żelaza na podstawie znajomości jego położenia w szeregu napięciowym metali
-
zapisuje wzory i nazwy systematyczne związków żelaza oraz wymienia ich właściwości
-
wymienia nazwy systematyczne i wzory sumaryczne związków miedzi oraz omawia ich właściwości
-
wymienia typowe właściwości pierwiastków chemicznych bloku d
-
omawia podobieństwa we właściwościach pierwiastków chemicznych w grupach układu okresowego i zmienność tych właściwości w okresach
Ocena dostateczna:
Uczeń:
-
przeprowadza doświadczenie chemiczne Badanie właściwości sodu oraz formułuje wniosek
-
przeprowadza doświadczenie chemiczne Reakcja sodu z wodą oraz zapisuje odpowiednie równanie reakcji chemicznej
-
omawia właściwości fizyczne i chemiczne sodu na podstawie przeprowadzonych doświadczeń chemicznych oraz znajomości położenia tego pierwiastka chemicznego w układzie okresowym
-
zapisuje wzory i nazwy systematyczne najważniejszych związków sodu (m.in. NaNO3) oraz omawia ich właściwości
-
wymienia właściwości fizyczne i chemiczne wapnia na podstawie znajomości jego położenia w układzie okresowym pierwiastków chemicznych oraz przeprowadzonych doświadczeń chemicznych
-
zapisuje wzory i nazwy chemiczne wybranych związków wapnia (CaCO3, CaSO4 · 2 H2O, CaO, Ca(OH)2) oraz omawia ich właściwości
-
omawia właściwości fizyczne i chemiczne glinu na podstawie przeprowadzonych doświadczeń chemicznych oraz znajomości położenia tego pierwiastka chemicznego w układzie okresowym
-
wyjaśnia pojęcie pasywacji oraz rolę, jaką odgrywa ten proces w przemyśle materiałów konstrukcyjnych
-
wyjaśnia, na czym polega amfoteryczność wodorotlenku glinu, zapisując odpowiednie równania reakcji chemicznych
-
wymienia właściwości fizyczne i chemiczne krzemu na podstawie znajomości położenia tego pierwiastka chemicznego w układzie okresowym
-
wymienia składniki powietrza i określa, które z nich są stałe, a które zmienne
-
wymienia właściwości fizyczne i chemiczne tlenu oraz azotu na podstawie znajomości ich położenia w układzie okresowym pierwiastków chemicznych
-
wyjaśnia zjawisko alotropii na przykładzie tlenu i omawia różnice we właściwościach odmian alotropowych tlenu
-
wyjaśnia, na czym polega proces skraplania gazów oraz kto i kiedy po raz pierwszy skroplił tlen oraz azot
-
przeprowadza doświadczenie chemiczne Otrzymywanie tlenu z manganianu(VII) potasu oraz zapisuje odpowiednie równanie reakcji chemicznej
-
przeprowadza doświadczenie chemiczne Spalanie węgla, siarki i magnezu w tlenie oraz zapisuje odpowiednie równania reakcji chemicznych
-
wyjaśnia rolę tlenu w przyrodzie
-
zapisuje wzory i nazwy systematyczne najważniejszych związków azotu i tlenu (N2O5, HNO3, azotany(V))
-
wymienia właściwości fizyczne i chemiczne siarki na podstawie jej położenia w układzie okresowym pierwiastków chemicznych oraz wyników przeprowadzonych doświadczeń chemicznych
-
wymienia odmiany alotropowe siarki
-
charakteryzuje wybrane związki siarki (SO2, SO3, H2SO4, siarczany(VI), H2S, siarczki)
-
wyjaśnia pojęcie higroskopijność
-
wyjaśnia pojęcie woda chlorowa i omawia, jakie ma właściwości
-
przeprowadza doświadczenie chemiczne Działanie chloru na substancje barwne i formułuje wniosek
-
zapisuje równania reakcji chemicznych chloru z wybranymi metalami
-
wymienia właściwości fizyczne i chemiczne chloru na podstawie jego położenia w układzie okresowym pierwiastków chemicznych oraz wyników przeprowadzonych doświadczeń chemicznych
-
proponuje doświadczenie chemiczne, w którego wyniku można otrzymać chlorowodór w reakcji syntezy oraz zapisuje odpowiednie równanie reakcji chemicznej
-
proponuje doświadczenie chemiczne, w którego wyniku można otrzymać chlorowodór z soli kamiennej oraz zapisuje odpowiednie równanie reakcji chemicznej
-
wyjaśnia kryterium przynależności pierwiastków chemicznych do poszczególnych bloków energetycznych i zapisuje strukturę elektronową wybranych pierwiastków chemicznych bloku s
-
wyjaśnia, dlaczego wodór i hel należą do pierwiastków bloku s
-
przeprowadza doświadczenie chemiczne, w którego wyniku można otrzymać wodór
-
omawia sposoby otrzymywania wodoru i helu oraz zapisuje odpowiednie równania reakcji chemicznych
-
zapisuje wzory ogólne tlenków i wodorotlenków pierwiastków chemicznych bloku s
-
zapisuje strukturę elektronową powłoki walencyjnej wybranych pierwiastków chemicznych bloku p
-
omawia zmienność charakteru chemicznego tlenków węglowców
-
omawia zmienność charakteru chemicznego tlenków azotowców
-
omawia sposób otrzymywania, właściwości i zastosowania amoniaku
-
zapisuje wzory i nazwy systematyczne wybranych soli azotowców
-
omawia obiegi azotu i tlenu w przyrodzie
-
omawia zmienność charakteru chemicznego tlenków siarki, selenu i telluru
-
zapisuje wzory i nazwy systematyczne związków chemicznych tlenowców
-
wyjaśnia zmienność aktywności chemicznej tlenowców wraz ze zwiększaniem się ich liczby atomowej
-
omawia zmienność właściwości fluorowców
-
wyjaśnia zmienność aktywności chemicznej i właściwości utleniających fluorowców
-
zapisuje wzory i nazwy systematyczne kwasów tlenowych i beztlenowych fluorowców oraz omawia zmienność mocy tych kwasów
-
omawia typowe właściwości pierwiastków chemicznych bloku p
-
zapisuje strukturę elektronową zewnętrznej powłoki wybranych pierwiastków chemicznych bloku d
Ocena dobra:
Uczeń:
-
omawia podobieństwa i różnice we właściwościach metali i niemetali na podstawie znajomości ich położenia w układzie okresowym pierwiastków chemicznych
-
projektuje doświadczenie chemiczne Działanie roztworów mocnych kwasów na glin oraz zapisuje odpowiednie równania reakcji chemicznych
-
projektuje doświadczenie chemiczne Pasywacja glinu w kwasie azotowym(V) oraz zapisuje odpowiednie równanie reakcji chemicznej
-
porównuje budowę wodorowęglanu sodu i węglanu sodu
-
zapisuje równanie reakcji chemicznej otrzymywania węglanu sodu z wodorowęglanu sodu
-
wskazuje hydrat wśród podanych związków chemicznych oraz zapisuje równania reakcji prażenia tego hydratu
-
omawia właściwości krzemionki
-
omawia sposób otrzymywania oraz właściwości amoniaku i soli amonowych
-
zapisuje wzory ogólne tlenków, wodorków, azotków i siarczków pierwiastków chemicznych bloku s
-
wyjaśnia zmienność charakteru chemicznego pierwiastków chemicznych bloku s
-
zapisuje wzory ogólne tlenków, kwasów tlenowych, kwasów beztlenowych oraz soli pierwiastków chemicznych bloku p
-
projektuje doświadczenie chemiczne Otrzymywanie siarki plastycznej i formułuje wniosek
-
projektuje doświadczenie chemiczne Badanie właściwości tlenku siarki(IV) i formułuje wniosek
-
projektuje doświadczenie chemiczne Badanie właściwości stężonego roztworu kwasu siarkowego(VI) i formułuje wniosek
-
projektuje doświadczenie chemiczne Otrzymywanie siarkowodoru z siarczku żelaza(II) i kwasu chlorowodorowego oraz zapisuje odpowiednie równanie reakcji chemicznej
-
omawia właściwości tlenku siarki(IV) i stężonego roztworu kwasu siarkowego(VI)
-
omawia sposób otrzymywania siarkowodoru
-
projektuje doświadczenie chemiczne Badanie aktywności chemicznej fluorowców oraz zapisuje odpowiednie równania reakcji chemicznych
-
porównuje zmienność aktywności chemicznej oraz właściwości utleniających fluorowców wraz ze zwiększaniem się ich liczby atomowej
-
wyjaśnia bierność chemiczną helowców
-
charakteryzuje pierwiastki chemiczne bloku p pod względem zmienności właściwości, elektroujemności, aktywności chemicznej i charakteru chemicznego
-
wyjaśnia, dlaczego wodór, hel, litowce i berylowce należą do pierwiastków chemicznych bloku s
-
porównuje zmienność aktywności litowców i berylowców w zależności od położenia danego pierwiastka chemicznego w grupie
-
zapisuje strukturę elektronową pierwiastków chemicznych bloku d, z uwzględnieniem promocji elektronu
-
projektuje doświadczenie chemiczne Otrzymywanie wodorotlenku chromu(III) oraz zapisuje odpowiednie równanie reakcji chemicznej
-
projektuje doświadczenie chemiczne Reakcja wodorotlenku chromu(III) z kwasem i zasadą oraz zapisuje odpowiednie równania reakcji chemicznych
-
projektuje doświadczenie chemiczne Utlenianie jonów chromu(III) nadtlenkiem wodoru w środowisku wodorotlenku sodu oraz zapisuje odpowiednie równanie reakcji chemicznej
-
projektuje doświadczenie chemiczne Reakcja dichromianu(VI) potasu z azotanem(III) potasu w środowisku kwasu siarkowego(VI), zapisuje odpowiednie równanie reakcji chemicznej oraz udowadnia, że jest to reakcja redoks (wskazuje utleniacz, reduktor, proces utleniania i proces redukcji)
-
projektuje doświadczenie chemiczne Reakcja chromianu(VI) sodu z kwasem siarkowym(VI) oraz zapisuje odpowiednie równanie reakcji chemicznej
-
projektuje doświadczenie chemiczne Reakcja manganianu(VII) potasu z siarczanem(IV) sodu w środowiskach kwasowym, obojętnym i zasadowym, zapisuje odpowiednie równania reakcji chemicznych oraz udowadnia, że są to reakcje redoks (wskazuje utleniacz, reduktor, proces utleniania i proces redukcji)
-
wyjaśnia zależność charakteru chemicznego zwiazków chromu i manganu od stopni utlenienia związków chromu i manganu w tych zwiazkach chemicznych
-
projektuje doświadczenie chemiczne Otrzymywanie wodorotlenku miedzi(II) i zapisuje odpowiednie równanie reakcji chemicznej
-
projektuje doświadczenie chemiczne Badanie właściwości wodorotlenku miedzi(II) i zapisuje odpowiednie równania reakcji chemicznych
-
projektuje doświadczenie chemiczne Otrzymywanie wodorotlenku żelaza(II) i badanie jego właściwości oraz zapisuje odpowiednie równania reakcji chemicznych
-
projektuje doświadczenie chemiczne Otrzymywanie wodorotlenku żelaza(III) i badanie jego właściwości oraz zapisuje odpowiednie równania reakcji chemicznych
-
charakteryzuje pierwiastki chemiczne bloku d
-
rozwiązuje chemografy dotyczące pierwiastków chemicznych bloków s, p oraz d
Ocena bardzo dobra:
Uczeń:
-
projektuje doświadczenie chemiczne Badanie właściwości amoniaku i zapisuje odpowiednie równanie reakcji chemicznej
-
projektuje doświadczenie chemiczne Badanie właściwości kwasu azotowego(V) i zapisuje odpowiednie równania reakcji chemicznych
-
przewiduje podobieństwa i różnice we właściwościach sodu, wapnia, glinu, krzemu, tlenu, azotu, siarki i chloru na podstawie ich położenia w układzie okresowym pierwiastków chemicznych
-
wyjaśnia różnice między tlenkiem, nadtlenkiem i ponadtlenkiem
-
przewiduje i zapisuje wzór strukturalny nadtlenku sodu
-
projektuje doświadczenie chemiczne Działanie kwasu i zasady na wodorotlenek glinu oraz zapisuje odpowiednie równania reakcji chemicznych w sposób cząsteczkowy i jonowy
-
projektuje doświadczenie chemiczne Reakcja chloru z sodem oraz zapisuje odpowiednie równanie reakcji chemicznej w postaci cząsteczkowej i jonowej
-
rozróżnia tlenki obojętne, kwasowe, zasadowe i amfoteryczne wśród tlenków omawianych pierwiastków chemicznych
-
zapisuje równania reakcji chemicznych, potwierdzające charakter chemiczny danego tlenku
-
omawia i udowadnia zmienność charakteru chemicznego, aktywności chemicznej oraz elektroujemności pierwiastków chemicznych bloku s
-
udowadnia zmienność właściwości związków chemicznych pierwiastków chemicznych bloku s
-
omawia i udowadnia zmienność właściwości, charakteru chemicznego, aktywności chemicznej oraz elektroujemności pierwiastków chemicznych bloku p
-
udowadnia zmienność właściwości związków chemicznych pierwiastków chemicznych bloku p
-
projektuje doświdczenie chemiczne umożliwiające zbadanie właściwości związków manganu, chromu, miedzi i żelaa
-
rozwiązuje chemografy o dużym stopniu trudności dotyczące pierwiastków chemicznych bloków s, p oraz d
-
omawia typowe właściwości chemiczne wodorków pierwiastków chemicznych 17. grupy, z uwzględnieniem ich zachowania wobec wody i zasad
Wymagania edukacyjne na poszczególne oceny z chemii
To jest chemia 2 zakres rozszerzony klasa III.
Propozycje wymagań programowych na poszczególne oceny (IV etap edukacyjny) przygotowane na podstawie treści zawartych w podstawie programowej, programie nauczania oraz w części 2 podręcznika dla liceum ogólnokształcącego i technikum To jest chemia 2. Chemia organiczna, zakres rozszerzony
-
Chemia organiczna jako chemia związków węgla
Ocena dopuszczająca:
Uczeń:
-
definiuje pojęcie chemii organicznej
-
wymienia pierwiastki chemiczne wchodzące w skład związków organicznych
-
określa najważniejsze właściwości atomu węgla na podstawie położenia tego pierwiastka chemicznego w układzie okresowym pierwiastków
-
wymienia odmiany alotropowe węgla definiuje pojęcie hybrydyzacji orbitali atomowych
Ocena dostateczna:
Uczeń:
-
wyjaśnia pojęcie chemii organicznej
-
określa właściwości węgla na podstawie położenia tego pierwiastka chemicznego w układzie okresowym pierwiastków
-
omawia występowanie węgla w przyrodzie
-
wymienia odmiany alotropowe węgla i ich właściwości
-
wyjaśnia, dlaczego atom węgla w większości związków chemicznych tworzy cztery wiązania kowalencyjne
Ocena dobra:
Uczeń:
-
porównuje historyczną definicję chemii organicznej z definicją współczesną
-
wyjaśnia przyczynę różnic między właściwościami odmian alotropowych węgla
-
wymienia przykłady nieorganicznych związków węgla i przedstawia ich właściwości
-
charakteryzuje hybrydyzację jako operację matematyczną, a nie proces fizyczny
Ocena bardzo dobra:
Uczeń:
-
przedstawia rozwój chemii organicznej
-
ocenia znaczenie związków organicznych i ich różnorodność
-
analizuje sposoby otrzymywania fulerenów i wymienia ich rodzaje
-
wykrywa obecność węgla, wodoru, tlenu, azotu i siarki w związkach organicznych
-
proponuje wzór empiryczny (elementarny) i rzeczywisty (sumaryczny) danego związku organicznego
-
Węglowodory
Ocena dopuszczająca:
Uczeń:
-
definiuje pojęcia: węglowodory, alkany, alkeny, alkiny, szereg homologiczny węglowodorów, grupa alkilowa, reakcje podstawiania (substytucji), przyłączania (addycji), polimeryzacji, spalania, rzędowość atomów węgla, izomeria położeniowa i łańcuchowa
-
definiuje pojęcia: stan podstawowy, stan wzbudzony, wiązania typu i , rodnik, izomeria
-
podaje kryterium podziału węglowodorów ze względu na rodzaj wiązania między atomami węgla w cząsteczce
-
zapisuje wzory ogólne alkanów, alkenów, alkinów i na ich podstawie wyprowadza wzory sumaryczne węglowodorów
-
zapisuje wzory sumaryczne i strukturalne oraz podaje nazwy systematyczne węglowodorów nasyconych i nienasyconych o liczbie atomów węgla od 1 do
-
zapisuje wzory przedstawicieli poszczególnych szeregów homologicznych węglowodorów oraz podaje ich nazwy, właściwości i zastosowania
-
zapisuje równania reakcji spalania i bromowania metanu
-
zapisuje równania reakcji spalania, uwodorniania oraz polimeryzacji etenu i etynu
-
wymienia przykłady węglowodorów aromatycznych (wzór, nazwa, zastosowanie)
-
wymienia rodzaje izomerii
-
wymienia źródła występowania węglowodorów w przyrodzie
Ocena dostateczna:
Uczeń:
-
wyjaśnia pojęcia: węglowodory, alkany, cykloalkany, alkeny, alkiny, grupa alkilowa, areny
-
wyjaśnia pojęcia: stan podstawowy, stan wzbudzony, wiązania typu i , reakcja substytucji, rodnik, izomeria
-
zapisuje konfigurację elektronową atomu węgla w stanie podstawowym i wzbudzonym
-
zapisuje wzory ogólne alkanów, alkenów i alkinów na podstawie wzorów czterech pierwszych członów ich szeregów homologicznych
-
przedstawia sposoby otrzymywania: metanu, etenu i etynu oraz zapisuje odpowiednie równania reakcji chemicznych
-
przedstawia właściwości metanu, etenu i etynu oraz zapisuje równania reakcji chemicznych, którym ulegają
-
podaje nazwy systematyczne izomerów na podstawie wzorów półstrukturalnych
-
stosuje zasady nazewnictwa systematycznego alkanów (proste przykłady)
-
zapisuje równania reakcji spalania całkowitego i niecałkowitego węglowodorów
-
zapisuje równania reakcji bromowania, uwodorniania oraz polimeryzacji etenu i etynu
-
określa rzędowość dowolnego atomu węgla w cząsteczce węglowodoru
-
wyjaśnia pojęcie aromatyczności na przykładzie benzenu
-
wymienia reakcje, którym ulega benzen (spalanie, bromowanie z użyciem katalizatora, uwodornianie, nitrowanie i sulfonowanie)
-
wymienia przykłady (wzory i nazwy) homologów benzenu
-
wymienia przykłady (wzory i nazwy) arenów wielopierścieniowych
-
wyjaśnia pojęcia: izomeria łańcuchowa, położeniowa, funkcyjna, cis-trans
-
wymienia przykłady izomerów cis i trans oraz wyjaśnia różnice między nimi
Ocena dobra:
Uczeń:
-
określa przynależność węglowodoru do danego szeregu homologicznego na podstawie jego wzoru sumarycznego
-
charakteryzuje zmianę właściwości węglowodorów w zależności od długości łańcucha węglowego
-
określa zależność między rodzajem wiązania (pojedyncze, podwójne, potrójne) a typem hybrydyzacji
-
otrzymuje metan, eten i etyn oraz zapisuje odpowiednie równania reakcji chemicznych
-
wyjaśnia, w jaki sposób tworzą się w etenie i etynie wiązania typu i
-
wyjaśnia, na czym polega izomeria konstytucyjna i podaje jej przykłady
-
podaje nazwę systematyczną izomeru na podstawie wzoru półstrukturalnego i odwrotnie (przykłady o średnim stopniu trudności)
-
określa typy reakcji chemicznych, którym ulega dany węglowodór i zapisuje ich równania
-
zapisuje mechanizm reakcji substytucji na przykładzie bromowania metanu
-
odróżnia doświadczalnie węglowodory nasycone od nienasyconych
-
wyjaśnia budowę pierścienia benzenowego (aromatyczność)
-
bada właściwości benzenu, zachowując szczególne środki ostrożności
-
zapisuje równania reakcji chemicznych, którym ulega benzen (spalanie, bromowanie z użyciem katalizatora i bez, uwodornianie, nitrowanie i sulfonowanie)
-
wyjaśnia, na czym polega kierujący wpływ podstawników
-
omawia kierujący wpływ podstawników i zapisuje równania reakcji chemicznych
-
charakteryzuje areny wielopierścieniowe, zapisuje ich wzory i podaje nazwy
-
bada właściwości naftalenu
-
podaje nazwy izomerów cis-trans węglowodorów o kilku atomach węgla
Ocena bardzo dobra:
Uczeń:
-
przewiduje kształt cząsteczki, znając typ hybrydyzacji
-
wyjaśnia na dowolnych przykładach mechanizmy reakcji: substytucji, addycji i eliminacji oraz przegrupowania wewnątrzcząsteczkowego
-
proponuje kolejne etapy substytucji i zapisuje je na przykładzie chlorowania etanu
-
zapisuje mechanizm reakcji addycji na przykładzie reakcji etenu z chlorem
-
zapisuje wzory strukturalne dowolnych węglowodorów (izomerów) oraz określa typ izomerii
-
projektuje i doświadczalnie identyfikuje produkty całkowitego spalania węglowodorów
-
zapisuje równania reakcji spalania węglowodorów z zastosowaniem wzorów ogólnych węglowodorów
-
udowadnia, że dwa węglowodory o takim samym składzie procentowym mogą należeć do dwóch różnych szeregów homologicznych
-
projektuje doświadczenia chemiczne dowodzące różnic we właściwościach węglowodorów nasyconych, nienasyconych i aromatycznych
-
Jednofunkcyjne pochodne węglowodorów
Ocena dopuszczająca:
Uczeń:
-
definiuje pojęcia: grupa funkcyjna, fluorowcopochodne, alkohole mono- i polihydroksylowe, fenole, aldehydy, ketony, kwasy karboksylowe, estry, aminy, amidy
-
zapisuje wzory i podaje nazwy grup funkcyjnych, które występują w związkach organicznych
-
zapisuje wzory i nazwy wybranych fluorowcopochodnych
-
zapisuje wzory metanolu i etanolu, podaje ich właściwości oraz wpływ na organizm człowieka
-
podaje zasady nazewnictwa systematycznego fluorowcopochodnych, alkoholi monohydroksylowych i polihydroksylowych, aldehydów, ketonów, estrów, amin, amidów i kwasów karboksylowych
-
zapisuje wzory ogólne alkoholi monohydroksylowych, aldehydów, ketonów, kwasów karboksylowych, estrów, amin i amidów
-
zapisuje wzory półstrukturalne i sumaryczne czterech pierwszych członów szeregu homologicznego alkoholi
-
określa, na czym polega proces fermentacji alkoholowej
-
zapisuje wzór glicerolu, podaje jego nazwę systematyczną, właściwości i zastosowania
-
zapisuje wzór fenolu, podaje jego nazwę systematyczną, właściwości i zastosowania
-
zapisuje wzory aldehydów mrówkowego i octowego, podaje ich nazwy systematyczne
-
omawia metodę otrzymywania metanalu i etanalu
-
wymienia reakcje charakterystyczne aldehydów
-
zapisuje wzór i określa właściwości acetonu jako najprostszego ketonu
-
zapisuje wzory kwasu mrówkowego i octowego, podaje ich nazwy systematyczne, właściwości i zastosowania
-
omawia, na czym polega proces fermentacji octowej
-
podaje przykład kwasu tłuszczowego
-
określa, co to są mydła i podaje sposób ich otrzymywania
-
zapisuje dowolny przykład reakcji zmydlania
-
omawia metodę otrzymywania estrów, podaje ich właściwości i zastosowania
-
definiuje tłuszcze jako specyficzny rodzaj estrów
-
podaje, jakie właściwości mają tłuszcze i jaką funkcję pełnią w organizmie człowieka
-
dzieli tłuszcze na proste i złożone oraz wymienia przykłady takich tłuszczów
-
zapisuje wzór metyloaminy i określa jej właściwości
-
zapisuje wzór mocznika i określa jego właściwości
Ocena dostateczna:
Uczeń:
-
wyjaśnia pojęcia: grupa funkcyjna, fluorowcopochodne, alkohole mono-i polihydroksylowe, fenole, aldehydy, ketony, kwasy karboksylowe, estry, aminy, amidy
-
omawia metody otrzymywania i zastosowania fluorowcopochodnych węglowodorów
-
wyjaśnia pojęcie rzędowości alkoholi i amin
-
zapisuje wzory 4 pierwszych alkoholi w szeregu homologicznym i podaje ich nazwy systematyczne
-
wyprowadza wzór ogólny alkoholi monohydroksylowych na podstawie wzorów czterech pierwszych członów szeregu homologicznego tych związków chemicznych
-
podaje nazwy systematyczne alkoholi metylowego i etylowego
-
zapisuje równania reakcji chemicznych, którym ulegają fluorowcopochodne (spalanie, reakcje z sodem i z chlorowodorem)
-
zapisuje równanie reakcji fermentacji alkoholowej i wyjaśnia złożoność tego procesu
-
zapisuje wzór glikolu, podaje jego nazwę systematyczną, właściwości i zastosowania
-
zapisuje równanie reakcji spalania glicerolu oraz równanie reakcji glicerolu z sodem
-
zapisuje wzór ogólny fenoli, podaje źródła występowania, otrzymywanie i właściwości fenolu (benzenolu)
-
zapisuje wzory czterech pierwszych aldehydów w szeregu homologicznym i podaje ich nazwy systematyczne
-
zapisuje równanie reakcji otrzymywania aldehydu octowego z etanolu
-
wyjaśnia przebieg reakcji charakterystycznych aldehydów na przykładzie aldehydu mrówkowego (próba Tollensa i próba Trommera)
-
wyjaśnia zasady nazewnictwa systematycznego ketonów
-
omawia metody otrzymywania ketonów
-
zapisuje wzory czterech pierwszych kwasów karboksylowych w szeregu homologicznym i podaje ich nazwy systematyczne
-
zapisuje równanie reakcji fermentacji octowej jako jednej z metod otrzymywania kwasu octowego
-
omawia właściwości kwasów mrówkowego i octowego (odczyn, palność, reakcje z metalami, tlenkami metali i zasadami); zapisuje odpowiednie równania reakcji chemicznych
-
omawia zastosowania kwasu octowego
-
zapisuje wzory trzech kwasów tłuszczowych, podaje ich nazwy i wyjaśnia, dlaczego są zaliczane do wyższych kwasów karboksylowych
-
otrzymuje mydło sodowe (stearynian sodu), bada jego właściwości i zapisuje równanie reakcji chemicznej
-
wyjaśnia, na czym polega reakcja estryfikacji
-
zapisuje wzór ogólny estru
-
zapisuje równanie reakcji otrzymywania octanu etylu i omawia warunki, w jakich zachodzi ta reakcja chemiczna
-
przeprowadza reakcję otrzymywania octanu etylu i bada jego właściwości
-
omawia miejsca występowania i zastosowania estrów
-
dzieli tłuszcze ze względu na pochodzenie i stan skupienia
-
wyjaśnia, na czym polega reakcja zmydlania tłuszczów
-
podaje kryterium podziału tłuszczów na proste i złożone
-
omawia ogólne właściwości lipidów oraz ich podział
-
wyjaśnia budowę cząsteczek amin, ich rzędowość i nazewnictwo systematyczne
-
wyjaśnia budowę cząsteczek amidów
-
omawia właściwości oraz zastosowania amin i amidów
Ocena dobra:
Uczeń:
-
omawia właściwości fluorowcopochodnych węglowodorów
-
porównuje właściwości alkoholi monohydroksylowych o łańcuchach węglowych różnej długości
-
bada doświadczalnie właściwości etanolu i zapisuje odpowiednie równania reakcji chemicznych (rozpuszczalność w wodzie, palność, reakcja z sodem, odczyn, działanie na białko jaja, reakcja z chlorowodorem)
-
wykrywa obecność etanolu
-
bada doświadczalnie właściwości glicerolu (rozpuszczalność w wodzie, palność, reakcja glicerolu z sodem)
-
bada doświadczalnie charakter chemiczny fenolu w reakcji z wodorotlenkiem sodu i zapisuje odpowiednie równanie reakcji chemicznej
-
omawia kierujący wpływ podstawników oraz zapisuje równania reakcji bromowania i nitrowania fenolu
-
przeprowadza próby Tollensa i Trommera dla aldehydu octowego
-
zapisuje równania reakcji przedstawiające próby Tollensa i Trommera dla aldehydów mrówkowego i octowego
-
wyjaśnia, na czym polega próba jodoformowa i u jakich ketonów zachodzi
-
bada doświadczalnie właściwości acetonu i wykazuje, że ketony nie mają właściwości redukujących
-
bada doświadczalnie właściwości kwasu octowego oraz zapisuje odpowiednie równania reakcji chemicznych (palność, odczyn, reakcje z magnezem, tlenkiem miedzi(II) i wodorotlenkiem sodu)
-
bada doświadczalnie właściwości kwasu stearynowego i oleinowego (reakcje z wodorotlenkiem sodu oraz z wodą bromową) i zapisuje odpowiednie równania reakcji chemicznych
-
porównuje właściwości kwasów karboksylowych zmieniające się w zależności od długości łańcucha węglowego
-
wyjaśnia mechanizm reakcji estryfikacji
-
przeprowadza hydrolizę octanu etylu i zapisuje równanie reakcji chemicznej
-
proponuje sposób otrzymywania estru kwasu nieorganicznego, zapisuje odpowiednie równanie reakcji chemicznej
-
przeprowadza reakcję zmydlania tłuszczu i zapisuje równanie reakcji chemicznej
-
zapisuje równanie reakcji hydrolizy tłuszczu
-
bada doświadczalnie zasadowy odczyn aniliny oraz zapisuje odpowiednie równanie reakcji chemicznej
-
bada właściwości amidów
-
zapisuje równanie reakcji hydrolizy acetamidu
-
bada doświadczalnie właściwości mocznika jako pochodnej kwasu węglowego
-
przeprowadza reakcję hydrolizy mocznika i zapisuje równanie tej reakcji
-
zapisuje równanie reakcji kondensacji mocznika i wskazuje wiązanie peptydowe w cząsteczce powstałego związku chemicznego
Ocena bardzo dobra:
Uczeń:
-
wyjaśnia przebieg reakcji polimeryzacji fluorowcopochodnych
-
porównuje doświadczalnie charakter chemiczny alkoholi mono- i polihydroksylowych na przykładzie etanolu i glicerolu
-
wyjaśnia zjawisko kontrakcji etanolu
-
ocenia wpływ pierścienia benzenowego na charakter chemiczny fenolu
-
wykrywa obecność fenolu
-
porównuje budowę cząsteczek oraz właściwości alkoholi i fenoli
-
proponuje różne metody otrzymywania alkoholi i fenoli oraz zapisuje odpowiednie równania reakcji chemicznych
-
wykazuje, że aldehydy można otrzymać w wyniku utleniania alkoholi
I-rzędowych, zapisuje odpowiednie równania reakcji chemicznych -
udowadnia, że aldehydy mają właściwości redukujące, przeprowadza odpowiednie doświadczenia i zapisuje równania reakcji chemicznych
-
przeprowadza reakcję polikondensacji formaldehydu z fenolem, zapisuje jej równanie i wyjaśnia, czym różni się ona od reakcji polimeryzacji
-
proponuje różne metody otrzymywania aldehydów oraz zapisuje odpowiednie równania reakcji chemicznych
-
wyjaśnia, dlaczego w wyniku utleniania alkoholi I-rzędowych powstają aldehydy, natomiast II-rzędowych – ketony
-
analizuje i porównuje budowę cząsteczek oraz właściwości aldehydów i ketonów
-
udowadnia, że aldehydy i ketony o tej samej liczbie atomów węgla są względem siebie izomerami
-
dokonuje klasyfikacji kwasów karboksylowych ze względu na długość łańcucha węglowego, charakter grupy węglowodorowej oraz liczbę grup karboksylowych
-
porównuje właściwości kwasów nieorganicznych i karboksylowych na wybranych przykładach
-
ocenia wpływ wiązania podwójnego w cząsteczce na właściwości kwasów tłuszczowych
-
proponuje różne metody otrzymywania kwasów karboksylowych oraz zapisuje odpowiednie równania reakcji chemicznych
-
zapisuje równania reakcji powstawania estrów różnymi sposobami i podaje ich nazwy systematyczne
-
udowadnia, że estry o takim samym wzorze sumarycznym mogą mieć różne wzory strukturalne i nazwy
-
projektuje i wykonuje doświadczenie wykazujące nienasycony charakter oleju roślinnego
-
udowadnia, że aminy są pochodnymi zarówno amoniaku, jak i węglowodorów
-
udowadnia na dowolnych przykładach, na czym polega różnica w rzędowości alkoholi i amin
-
wyjaśnia przyczynę zasadowych właściwości amoniaku i amin
-
porównuje przebieg reakcji hydrolizy acetamidu w środowisku kwasu siarkowego(VI) i wodorotlenku sodu
-
Wielofunkcyjne pochodne węglowodorów
Ocena dopuszczająca:
Uczeń:
-
definiuje pojęcia: czynność optyczna, chiralność, asymetryczny atom węgla, izomeria optyczna, enancjomery
-
definiuje pojęcia: hydroksykwasy, aminokwasy, białka, węglowodany, reakcje charakterystyczne
-
zapisuje wzór najprostszego hydroksykwasu i podaje jego nazwę
-
zapisuje wzór najprostszego aminokwasu i podaje jego nazwę
-
omawia rolę białka w organizmie
-
podaje sposób, w jaki można wykryć obecność białka
-
dokonuje podziału węglowodanów na proste i złożone, podaje po jednym przykładzie każdego z nich (nazwa, wzór sumaryczny)
-
omawia rolę węglowodanów w organizmie człowieka
-
określa właściwości glukozy, sacharozy, skrobi i celulozy oraz wymienia źródła występowania tych substancji w przyrodzie
-
zapisuje równania reakcji charakterystycznych glukozy i skrobi
Ocena dostateczna:
Uczeń:
-
wyjaśnia pojęcia: czynność optyczna, chiralność, asymetryczny atom węgla, izomeria optyczna, enancjomery
-
konstruuje model cząsteczki chiralnej
-
wyjaśnia pojęcia: koagulacja, wysalanie, peptyzacja, denaturacja białka, fermentacja alkoholowa, fotosynteza, hydroliza
-
wyjaśnia, czym są: reakcje biuretowa i ksantoproteinowa
-
wyjaśnia pojęcie dwufunkcyjne pochodne węglowodorów
-
wymienia miejsca występowania oraz zastosowania kwasów mlekowego i salicylowego
-
zapisuje równanie reakcji kondensacji dwóch cząsteczek glicyny i wskazuje wiązanie peptydowe
-
zapisuje wzór ogólny węglowodanów oraz dzieli je na cukry proste, dwucukry i wielocukry
-
wie, że glukoza jest aldehydem polihydroksylowym i wyjaśnia tego konsekwencje, zapisuje wzór liniowy cząsteczki glukozy
-
omawia reakcje charakterystyczne glukozy
-
wyjaśnia znaczenie reakcji fotosyntezy w przyrodzie oraz zapisuje równanie tej reakcji chemicznej
-
zapisuje równania reakcji hydrolizy sacharozy i skrobi oraz podaje nazwy produktów
-
wymienia różnice w budowie cząsteczek skrobi i celulozy
-
potrafi wykryć obecność skrobi w badanej substancji
-
omawia miejsca występowania i zastosowania sacharydów
Ocena dobra:
Uczeń:
-
analizuje wzory strukturalne substancji pod kątem czynności optycznej
-
omawia sposoby otrzymywania i właściwości hydroksykwasów
-
wyjaśnia, co to jest aspiryna
-
bada doświadczalnie glicynę i wykazuje jej właściwości amfoteryczne
-
zapisuje równania reakcji powstawania di- i tripeptydów z różnych aminokwasów oraz zaznacza wiązania peptydowe
-
wyjaśnia, co to są aminokwasy kwasowe, zasadowe i obojętne oraz podaje odpowiednie przykłady
-
wskazuje asymetryczne atomy węgla we wzorach związków chemicznych
-
bada skład pierwiastkowy białek
-
przeprowadza doświadczenia: koagulacji, peptyzacji oraz denaturacji białek
-
bada wpływ różnych czynników na białko jaja
-
przeprowadza reakcje charakterystyczne białek
-
bada skład pierwiastkowy węglowodanów
-
bada właściwości glukozy i przeprowadza reakcje charakterystyczne z jej udziałem
-
bada właściwości sacharozy i wykazuje, że jej cząsteczka nie zawiera grupy aldehydowej
-
bada właściwości skrobi
-
wyjaśnia znaczenie biologiczne sacharydów
Ocena bardzo dobra:
Uczeń:
-
analizuje schemat i zasadę działania polarymetru
-
zapisuje wzory perspektywiczne i projekcyjne wybranych związków chemicznych
-
oblicza liczbę stereoizomerów na podstawie wzoru strukturalnego związku chemicznego
-
zapisuje równania reakcji chemicznych potwierdzających obecność grup funkcyjnych w hydroksykwasach
-
wyjaśnia pojęcia diastereoizomery, mieszanina racemiczna
-
udowadnia właściwości amfoteryczne aminokwasów oraz zapisuje odpowiednie równania reakcji chemicznych
-
analizuje tworzenie się wiązań peptydowych na wybranym przykładzie
-
podaje przykłady aminokwasów białkowych oraz ich skrócone nazwy trzyliterowe
-
zapisuje równanie reakcji powstawania tripeptydu, np. Ala-Gly-Ala, na podstawie znajomości budowy tego związku chemicznego
-
analizuje białka jako związki wielkocząsteczkowe, opisuje ich struktury
-
analizuje etapy syntezy białka
-
projektuje doświadczenie wykazujące właściwości redukcyjne glukozy
-
doświadczalnie odróżnia glukozę od fruktozy
-
zapisuje i interpretuje wzory glukozy: sumaryczny, liniowy i pierścieniowy
-
zapisuje wzory taflowe i łańcuchowe glukozy i fruktozy, wskazuje wiązanie półacetalowe
-
zapisuje wzory taflowe sacharozy i maltozy, wskazuje wiązanie półacetalowe i wiązanie O-glikozydowe
-
przeprowadza hydrolizę sacharozy i bada właściwości redukujące produktów tej reakcji chemicznej
-
analizuje właściwości skrobi i celulozy wynikające z różnicy w budowie ich cząsteczek
-
analizuje proces hydrolizy skrobi i wykazuje złożoność tego procesu
-
proponuje doświadczenia umożliwiające wykrycie różnych grup funkcyjnych